Սերգեյ Փարաջանովի տասնութերորդ դարի հայ բանաստեղծ Սայաթ Նովայի մասին ֆիլմը ներկայացնում է աշուղ, բանաստեղծ երգահանի հարուստ և ասոցիատիվ դիմանկարը` արվեստի և գեղեցկության մասին ամենաառեղծվածային կինոմեդիտացիաներից մեկը:
«Նռան գույնը» բանաստեղծ Արոետջոեն Սաջաջանի՝ Սայաթ Նովայի («Երգի արքա») մականունով դրամատիկացված դիմանկարը չէ։ Ֆիլմը կառուցված է ասոցիատիվ տրամաբանության վրա՝ լի պատկերներով ու երազանքներով, արաբեսկներով ու նատյուրմորտներով։ Արևելյան գորգի կառուցվածքով ֆիլմ՝ գծով ու գույնով քմահաճ ու անկանխատեսելի, բայց միևնույն ժամանակ ներծծված գեղագիտական մեծ ներդաշնակությամբ: Ֆիլմը հայտարարություն է նաև արտիստի, տվյալ դեպքում Փարաջանովի մեսիական դերի մասին, ով ինքն էլ մշտապես գտնվում էր խորհրդային գրաքննության խոշորացույցի տակ։ Ռեժիսորի խոսքով՝ սա իր ամենագեղեցիկ ֆիլմն է։
Մեկնարկից առաջ ծրագրավորող Վաութեր Գրևենը ներկայացնում է ֆիլմի ներածությունը (լեզուն՝ անգլերեն)։
No comments:
Post a Comment