In 2020 trouwden er in Nederland 52 duizend paren en sloten 24 duizend stellen een geregistreerd partnerschap. Dit laatste behoort tot de mogelijkheden vanaf 1998. In de jaren 60/70 van de vorige eeuw, lag het gemiddeld aantal huwelijken nog op 100 duizend per jaar. Natuurlijk speelt de corona crisis ook een rol, maar dat er minder getrouwd wordt in Nederland is een gegeven. Bij de koppels die de keuze maken om te trouwen, wordt de kerkelijke ceremonie vaak verzorgd door een Rooms-Katholieke kerk of Protestantse kerk.
Maar hoe werkt dit voor de Armeense gemeenschap?
Aangezien Armenië in 301 na Christus het Christendom als staatsgodsdienst heeft aangenomen, houden de Armeniërs hierdoor eeuwenlang haar (trouw)tradities in stand. De Armeens Apostolische kerk is verantwoordelijk voor zowel het waarborgen als uitvoeren van deze tradities.
In dit artikel zullen de onderdelen van de trouwceremonie belicht worden.
Het zegenen van de ringen
Sinds mensengeheugenis, is de ring een symbool van trouw. Zo symboliseert de cirkel “eeuwigheid” en moet ook de liefde en trouw aan elkaar hetzelfde zijn. Als de ringen worden ingezegend, worden ze aan de derde vinger van de linkerhand geplaatst met de woorden: Voor de bruidegom; "De koning zal zich verheugen in Uw kracht, o Heer, en in Uw redding zal hij buitengewoon verheugd zijn." En voor de bruid; "Het meisje zal na hem naar de koning worden geleid, en de meisjes, haar metgezellen die haar volgen, zullen bij hem worden gebracht.
De samenvoeging van de rechterhanden
De priester verbindt de rechterhand van de bruid met de rechterhand van de bruidegom en staat daarbij stil bij de eenheid van Adam en Eva. Hij legt zijn hand op die van hun, symboliseert daarmee de heiligende zegen van hun verbintenis, en zegt daarbij de woorden: "Daarom laat niemand hen die God heeft samengevoegd, scheiden."
De geloften
Aan de bruidegom en de bruid wordt drie keer gevraagd te reageren op de vraag van de pastoor. Ze verklaren elk hun bereidheid om hun juiste rol als man en vrouw op zich te nemen in de context van de brief van Paulus aan de Efeziërs. De bruidegom wordt gevraagd of hij de man van deze vrouw tot de dood zal zijn. Door zijn ja-woord belooft hij zichzelf in totale liefde en trouw aan zijn echtgenote te geven, zoals Christus aan zijn bruid, de Kerk, in totale liefde heeft gegeven, zelfs tot in de dood. De bruid wordt gevraagd of ze deze man gehoorzaam wil zijn, zelfs tot in de dood. Haar ja-woord getuigt van haar bereidheid om gehoorzaam te zijn aan haar echtgenoot, zoals de gelovigen gehoorzaam moeten zijn aan Christus.
Het lezen van de Bijbel
De Schriftlezingen bevatten de meest onthullende delen van het Nieuwe Testament met betrekking tot het huwelijk. De teksten slaan op de relatie tussen man en vrouw en bestaan voornamelijk uit de brief aan de Efeziërs. Na de brief volgt de evangelielezing uit Mattheüs (19:3-9) die spreekt over een man die samenkomt met zijn vrouw en de twee zullen één worden, wat meer uitleg geeft over de band van vereniging die zal bestaan.
De bekroning
Na de lezing plaatst de priester kronen op het hoofd van de bruid en bruidegom. De kronen zijn symbolisch voor de koning en koningin van Armenië, de heiligen Trdat en Ashkhen, die via Gregorius de Verlichter in 301 n. Chr. het christendom als staatsgodsdienst uitriepen. De getuige houdt een kruis over de kronen.
Het delen van de beker
Wijn is een geschenk van God aan de mens en symbolisch voor het leven zelf. Wijn is iets dat ons gelukkig maakt, iets dat sprankelt, medicinaal wordt gebruikt en zoet is. Diezelfde wijn die ons gelukkig maakt, kan ons verdrietig maken, kan plat en dof worden, kan ons ziek maken en kan zuur worden. Het hangt af van hoe we het gebruiken. Het paar deelt in deze gemeenschappelijke beker, omdat ze samen zullen delen in de vreugden en moeilijkheden van het leven.
De laatste zegen
Na het zingen van het 'Onze Vader' ontvangt het pasgetrouwde stel de zegen van de kerk, die hen de wereld instuurt om nu te leven als man en vrouw, koning en koningin van hun koninkrijk en gezin.
(ARM)-Արթուր Եբրահիմի` նիդերլանդերենով գրված այս հոդվածը, պատմում է ամուսնությունների ու այս քայլը կատարող զույգերի ծիսակատարությունների մասին։
2020 թվականին Նիդերլանդներում ամուսնացել է 52 հազար զույգ, իսկ 24 հազար զույգ էլ գրանցվել են որպես գործընկեր։ 1960-1970-ական թվականներին ամուսնությունների միջին թիվը տարեկան 100 հազար էր։ Իհարկե, կորոնավիրուսի ճգնաժամը նույնպես իր դերն ունի, բայց փաստ է, որ Նիդեռլանդներում ավելի քիչ մարդիկ են ամուսնանում։ Այն զույգերը, ովքեր ընտրում են ամուսնանալ եկեղեցական կարգով, դա անում են հռոմեական կաթոլիկ կամ բողոքական եկեղեցու օգնությամբ:
Այս հոդվածում հեղինակը հիմնականում կանգ է առնում հայկական ամուսնությունների որոշ առանձնահատկությունների վրա` ինչպիսին են Մատանիների օրհնությունը, երդման կարգը, քահանայի կողմից Աստվածաշնչյան ընթերցումը, միահյուսված ձեռքերով գինու ըմպումը, թագադրումը և այլն։
Dit artikel is geschreven door Arthur Ebrahimi in het kader van het EU-project “Solidarity Corps”. Wil jij ook schrijven voor Niderlandakan Oragir? Stuur dan een berichtje en wordt ook vrijwilliger!
No comments:
Post a Comment