Նիդերլանդական De Sten մարզային թերթը հայ ընտանիքի հիմնած բիզնեսի մասին

Եղիշյանների ընտանիքը ցանկանում է Zwolle- ի բնակիչներին ծանոթացնել հայկական արտադրանքին

 Նիդերլանդական De Sten մարզային թերթը հայ ընտանիքի հիմնած բիզնեսի մասին

Եղիշյանների ընտանիքը ցանկանում է Zwolle- ի բնակիչներին ծանոթացնել հայկական արտադրանքին. «Խանութներ զուտ հայկական արտադրանքո՞վ: Նիդեռլանդներում դրանք այնքան էլ շատ չեն,- ասում է Զվոլեից Եղիշյանների ընտանիքը»: Նրանք ցանկանում են հոլանդացիներին ներկայացնել հայկական խոհանոցը Ասենդորպի շրջանում իրենց հիմնած նոր բիզնեսի միջոցով:

Արտակ Եղիշյանը սմարթֆոնով տեսանյութ է ցույց տալիս: «Մոտ մեկ տարի առաջ ես այստեղով անցա` խանութ փնտրելու մտադրությամբ: Ահա թե ինչ տեսք ուներ, շենքը մի քանի տարի դատարկ էր »: De Zwollenaar- ը վաճառվեց («սա բանուկ և հաճելի փողոց է») և հինգ ամսվա ընթացքում վերանորոգեց շենքը Դոմինիկյան վանքի դիմաց:

Անցյալ շաբաթ բացված «Հայկական հացաբուլկեղենն ու դելիկատեսները» անթերի ու ներկայանալի տեսք ունեն: Ժամին ( Խանութ հայտնի գործարարի անվամբ, ունեցել է գործարաններ և հարյուրավոր խանութներ-ծանոթ. Նիդ.օրագրի)այստեղ ապրել է շատ վաղուց, ճակատի կահավորանքն ու տեքստը դեռ հիշեցնում են քաղցր անցյալը: «Մենք այս հարցում շատ բան չենք փոխել»:

Շուկա

Արտակը իր կնոջ ՝ Աննայի հետ վարում է խանութը, իսկ դպրոցական տարիքի երեք դուստրերն օգնում են նրանց: «Ես հարուստ եմ», - ծիծաղում է հայը: Զույգին շատերը գիտեն:

Նրանք արդեն հինգ-վեց տարի է հաճախում են հանգստյան օրերին Զվոլեի կենտրոնում գործող շուկան: «Մենք այստեղ խորոված ու մսով թխվածք ենք վաճառում, պարբերաբար հարցնում են` չի՞ կարելի ավելի հաճախակի լինել շուկայում, պատասխանը լինում է՝ ահա մեր խանութը »:

«Շուկայում մեր հաճախորդների 90 տոկոսը հոլանդացիներ են: Նույն հարաբերականությունն է խանութում: Զվոլեի հայ համայնքը հաշվում է շուրջ հիսուն ընտանիք: Այս թիվը շատ քիչ է ապրուստի հարցերը լուծելու համար: Այդ պատրւառով առայժմ մենք պահպանում ենք մեր տեղը շուկայում, դրա հետ մեկտեղ հաճախորդներին մատնանշում ենք մեր խանութի տեղը ու կարծես ստացվում է` շրջանառությունը վատ չէ »:

Հայկական խոհանոց

Նիդերլանդնացիներին իրենց առջև նպատակ են դնում ծանոթացնել հայկական խոհանոցը ՝ Արտակը ծիծաղելով բացատրում է «Դուք այստեղ արդեն ունեք բոլոր հնարավորությունները հանգստանալու ու այն վայելելու » : Աննա. «Մենք ուզում ենք բացել Youtube ալիք, որտեղ ցույց տանք, թե ինչ կարող եք պատրաստել հայկական ուտեստներով, հատկապես հայկական լավաշ հացով: Ի սկզբանե այն պատրաստում էին կավե վառարաններում (թոնիր՝ ծանոթ. Նիդ.օրագիր), ինչպես հիմա դա արվում է հայկական գյուղերում »:

«Մենք Marslanden-ում (հայկական խոհանոց) հասարակական սննդի կազմակերպություն ունենք` որտեղ անցկացրել ենք գիտաժողովներ, գինիների համտեսներ, բայց կորոնավարակի պատճառով մենք քիչ բան կարողացանք անել, այն դեր խաղաց խանութ հիմնելու գործում », - ասում է Աննան, ով առավոտյան 4: 30-ին սկսում է հացաբուլկեղենի պատրաստումը : Մեկուկես ժամ անց Արտակը հայտնում է. « Թխված է: Ամեն ինչ թարմ է»:

«Մենք Նիդերլանդների այն սակավաթիվ խանութներից ենք, որոնք միայն հայկական ապրանքներ են վաճառում և ամեն ինչ ինքներս ենք պատրաստում», - ասում է աշխատակից Խաչիկը: « Հյուրանոցներ և ռեստորաններ ունեցողներն ավելի շատ են, քան խանութներ»:

Փախստականներ

2000-ին Աննան և Արտակը հաստատվել են Նիդերլանդներում ՝ որպես փախստականներ: Ապաստանի հայցողների կենտրոնից նրանք շատ տեղերում են եղել ՝ ի վերջո մի քանի տարի անց հաստատվել են Զվոլեում: «Մեր բոլոր դուստրերն այստեղ են ծնվել», - ասում է Արտակը, որը շրջապատված է նույն փողոցում ապրող իր գործարար հայրենակիցներով: « Երկուսն ունեն վարսավիրանոց, մյուսը հեծանիվների խանութ: Մենք տաս տարվա վարձակալության պայմանագրեր ենք կնքել ու առայժմ կմնանք այստեղ»:

Թարգ.՝ Նիդ.օրագիր

PREMIUMAnna en Artak Yeghishyan in hun Armeense bakkerij aan de Assendorperstraat. De winkel opende vorige week haar deuren. © Frans Paalman

Familie Yeghishyan wil Zwollenaren vertrouwd maken met Armeense producten: ‘De rest hebben jullie al’

Winkels met puur Armeense producten? Daar heb je niet er niet zoveel van in Nederland, zegt de Zwolse familie Yeghishyan. Vanuit hun nieuwe zaak in de wijk Assendorp willen ze Nederlanders bekend maken met de Armeense keuken. Daar zullen ze het ook van moeten hebben, want van de circa vijftig Armeense families in Zwolle kunnen ze niet bestaan.

Pieter Steenbergen 02-06-21, 20:00

Artak Yeghishyan laat een filmpje op zijn smartphone zien. „Ongeveer een jaar geleden liep ik hier langs, op zoek naar een pand om een winkel te beginnen. Zo zag het eruit, het pand stond al een paar jaar leeg.” De Zwollenaar was verkocht (‘dit is een drukke en gezellige straat’) en knapte het pand pal tegenover het Dominicanenklooster in vijf maanden eigenhandig op.

De ‘Armeense bakkerij en delicatessen’, sinds vorige week geopend, oogt brandschoon en zit ruim in de jas. Lang geleden huisde hier Jamin, inrichting en geveltekst herinneren nog steeds aan dit zoete verleden. „Daar hebben we niet veel aan veranderd.”

Markt

Artak runt de winkel met zijn vrouw Anna, drie schoolgaande dochters springen bij. „Ik ben rijk”, lacht de Armeen. Het echtpaar is bekend.

Sinds een jaar of vijf, zes staat de familie op de weekendmarkt in de Zwolse binnenstad. „We staan daar met een barbecue, verkopen wraps en vleesspiezen. Ik bereid het eten, Arkan bakt”, vertelt Anna. „We krijgen regelmatig de vraag of we niet op meer dagen kunnen verkopen, deze winkel is het antwoord.’’

„Negentig procent van onze klanten op de markt is Nederlands. Daar moeten we het met de winkel ook van hebben. De Armeense gemeenschap in Zwolle bestaat uit ongeveer vijftig families. Te weinig om van te bestaan. Vooralsnog houden we onze plek op de markt aan, ook om klanten op de winkel te wijzen. En de omzet is er goed.”

Armeense keuken

Nederland bekend maken met de Armeense keuken, die missie geven ze zichzelf mee. „De rest hebben jullie hier al”, verklaart Artak lachend hun expliciete keuze. Anna: „We willen de mensen nieuwsgierig maken en een Youtube-kanaal beginnen waar we laten zien wat je allemaal kunt maken met Armeens eten en dan vooral Armeens brood, lavash, kunt maken. Oorspronkelijk wordt dat in kleiovens gemaakt, zoals nog steeds in Armeense dorpen gebeurt.”

„We hebben een cateringbedrijf op de Marslanden (Armenian cuisine), ook voor workshops en wijnproeverijen, maar door corona konden we minder. Dat heeft ook meegespeeld om een winkel te beginnen”, zegt Anna, die om half vijf ‘s ochtends in de bakkerij begint. Anderhalf uur later meldt Artak zich. „Alles is vers.”

„We zijn een van de weinige winkels in Nederland die uitsluitend Armeense producten verkopen en maken alles zelf”, meent medewerker Khatsjek. „Je hebt wel diverse cateraars en restaurants, maar weinig winkels.”

Vluchtelingen

Anna en Artak vestigden zich in 2000 als vluchtelingen in Nederland. Vanuit het asielzoekerscentrum bewoonden ze vele plaatsen om zich na een paar jaar in Zwolle te vestigen. „Al onze dochters zijn hier geboren”, zegt Artak, die zich in de Assendorperstraat door een aantal ondernemers uit zijn land van herkomst omringd weet. „Er zitten twee kappers en een fietsenwinkel met een Armeense eigenaar. We hebben een huurcontract voor tien jaar gesloten, voorlopig blijven we hier.”