Ամենուր հաջողության գրավականը աշխատանքն է

Նիդերլանդահայերը

Որպես Նիդերլանդների բնակիչ՝ Հայաստանի ընկեր-հարազատների հետ խոսելիս հաճախակի ենք լսում՝ «Ձայնդ տաք տեղից է գալիս, Եվրոպայում ամեն ինչ ավելի հեշտ է» արտահայտությունը: Համոզված ենք, որ սփյուռքահայ մեծամասնությունը չի համաձայնի նշված արտահայտության և Հայաստանում տիրապետող ընդհանուր կարծիքի հետ, քանզի Եվրոպայում նույնպես մարդիկ (հատկապես գաղթականները) տարբեր ասպարեզներում կարող են միայն մեծ ջանքերի արդյունքում հասնել բարձունքների:  

Այս թեմայի շուրջ զրուցեցինք մեր հայրենակից, երիտասարդ ձեռնարկատեր Բախշիկ Մարտիրոսյանի հետ: Բախշիկը պատմեց, որ Նիդերլանդներ տեղափոխվելուց հետո իրենցից 13 տարի է պահանջվել մինչ ստացել են Նիդերլանդներում կացության իրավունք: Այս տարիների ընթացքում նա չի հուսալքվել, երբ զրկվել է ուսման համար պետության ֆինանսավորումից, հասարակական տրանսպորտից անվճար օգտվելու ուսանողական քարտից, վարորդական իրավունքի համար դասեր ստանալու և բազմապիսի այլ հնարավորություններից, որոնցից հնարավորություն ունենին օգտվելու իր հասակակից նիդերլանդցիներն ու կացության իրավունք ունեցողները: Չնայած սահմանափակումների՝ նա չի կորցրել սերն ու հետաքրքրությունն ուսման հանդեպ և հաջողության հասնելու կիրքը: Պայքարել է: 

Նա պատմեց, որ անգամներ նամակներով դիմել է Նիդերլանդների թագուհուն, պետական մարմինների, ցույց տալով, որ չնայած բազմաթիվ խոչընդոտների, ունի ուսումնական հաջողություններ՝ հուսալով ստանալ կացության իրավունք: Հիմա, իհարկե, ժպիտով է խոսում դժվար ճանապարի մասին, քանի որ գնահատում է ձեռք բերած յուրաքանչյուր գիտելիք, հմտություն, ծանոթություն և քրտնաջան աշխատանքի կամք:  

Մեր հարցին, թե որտեղից սկսեց իր ձեռնարկությունը, ժպիտով պատասխանեց. «իմ ննջարանից»: 2013 թվականին, Կիրառական գիտությունների համալսարանի Մեքենաշինություն բաժնում ուսանելուն զուգահեռ, ծնողների աջակցությամբ սկսեց զբաղվել տնտեսվարությամբ (պլաստմասե կիսաֆաբրիկատների արտադրություն): Ձեռնարկությունն արդեն լազերային կտրում և փորագրություններ է անում շաբաթական  ավելի քան 120,000 պլաստմասե պահեստամասեր՝ որպես հումք արտադրական արդյունաբերության համար և ունի 700 ձեռնարկություն-հաճախորդներ: 7 տարվա ընթացքում «BMTEC» փոքր ընկերությունը վերաճեց խոշոր արդյունաբերական ձեռնարկության:

Վերջապես, մեր հարցին, թե ինչն է իրեն ոգեշնչում, Բախշիկը պատասխանեց. «Չնայած որ մեծ սեր ունեմ տեխնոլոգիայի հանդեպ, ինձ առաջնորդում են մարդիկ: Նրանք են ինձ էներգիա հաղորդում: Տեխնիկապես ամեն ինչ հնարավոր է լուծել, սակայն ինձ համար գլխավորը մարդն է»:

 

Աշխեն Բակլաչյան

Նյութը գրվել է Եվրամիության «Solidarity Corps» «Աջակցիր թերթին» նախագծի շրջանակում, փորձի՛ր ուժերդ, թղթակցիր «Նիդ.օրագրին»:

Dit artikel is geschreven in het kader van het EU-project “Solidarity corps”. Wil jij ook schrijven voor Niderlandakan Oragir? Stuur dan een berichtje en wordt ook vrijwilliger!

https://niderlandakan.livejournal.com/480128.html