Aan de Azerbeidzjaanse ambassadeur te Nederland die de feiten op z'n kop zet. Om zich te bezinnen...
«De Buitengewoon en Gevolmachtigd Ambassadeur van Azerbeidzjan in Nederland , de heer Fikrat Akhundov publiceerde recent een artikel op de website van EW-magazine, waarin hij niet voor de eerste keer kritiek uit op de Nederlandse parlementariërs en de Armeense gemeenschap van dit land De titel van het artikel is nogal verontrustend: "Armenië bedreigt de vrede in de zuidelijke Kaukasus".
De absurditeit begint al bij deze titel. Hoe is het mogelijk dat Armenië de vrede in gevaar heeft gebracht, toen vorig jaar op 27 september Azerbeidzjan zelf met behulp van Turkije en huurlingen de door de “OSCE Minsk Group" ingestelde vreedzame regeling van het conflict in Nagorno-Karabach negeerde, een grootschalige oorlog tegen Nagorno Karabach begon en hiermee juist zelf de "vrede in de zuidelijke Kaukasus" in gevaar bracht.
Voor de internationale gemeenschap is dit een onweerlegbaar feit, maar de Azerbeidzjaanse ambassadeur omzeilde omzichtig de vraag wie de feitelijke agressor was en schoof alle schuld zoals gewoonlijk op Armenië.
En na de trilaterale overeenkomst over het staakt-het-vuren die op 10 november 2020 werd gesloten, kon Armenië simpelweg geen stappen meer ondernemen die schadelijk zouden zijn voor de vrede en al zeker niet omdat Armenië als gevolg van de oorlog in een ongunstige positie was beland, immers Armenië moest nadelige voorwaarden aanvaarden om maar tot vrede te komen.
Kortom een misleidende verhaal. En dit was nog maar de titel.
Waarom dit artikel specifiek in ewmagazin?
De ewmagazine-correspondent had de ambassadeur van Armeense republiek in Nederland, de heer Tigran Balayan, zes vragen voorgelegd over de recente oorlog met Azerbeidzjan. Zijn antwoorden werden op 28 januari in het tijdschrift gepubliceerd onder de kop "Europa sluit zijn ogen" .
De onweerlegbare cijfers en feiten die gepresenteerd werden door de Armeense ambassadeur getuigen ervan dat ernstige oorlogsmisdaden gepleegd zijn tegen de Armeniers.
Dit stuk was de aanleiding voor de Azerbeidzjaanse ambassadeur om zijn artikel juist in ew-magazine te publiceren.
Het artikel kreeg een plekje kreeg op de website, met als bijschrift van het magazine "Ingezonden opinieartikelen worden geselecteerd door de redactie, maar vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs het standpunt van EW” en werd het niet gepubliceerd in de gedrukte versie van het tijdschrift. Met andere woorden, het weekblad maakte terecht een voorbehoud. Zoals ook uit diverse commentaren bleek, die al snel het artikel verschenen, was/is de inhoud van het stuk zeer aanvechtbaar.
Overigens lijken de beweringen in het stuk als 2 druppels water op die van verschillende andere Azerbeidzjaanse politici, alsof ze met een Azerbeidzjaans stempel gedrukt zijn.
In hoeverre de feiten realistisch zijn, doet er voor dhr. Akhundov niet toe. Zijn voornaamste missie is beweren, beschuldigen en weer verdergaan. Dit kan wellicht werken voor een ongeïnformeerd publiek.
De beste heer Akhundov, die sinds februari 2020 in dienst trad als ambassadeur in de Koninkrijk der Nederlanden heeft er al ervaring mee.
Toen nl. het 'Diplomat Magazine' artikelen publiceerde over het culturele leven van Armenië, over de samenwerking met de Franstalige landen (Francophonie) en de huidige democratische werkwijzen onder het coronavirus in Armenië, reageerde de Azerbeidzjaanse ambassadeur ook al met een artikel op dezelfde website, over het Azerbeidzjaanse “briljante” model van tolerantie, religieuze en etnische eenheid. (titel: Azerbeidzjan is een model van multiculturalisme en tolerantie, 5 april 2020, Diplomat Magazine).
Hij sprak lovend over de monumenten en de zorg en het behoud ervan en ook, hoe verschillende naties, waaronder Armeniërs, in harmonie leven in het "Land van Vuur".
De bewering is ver van de waarheid, althans wat betreft Armeniërs. Op grote schaal werden de Armeense culturele monumenten in Azerbeidzjan immers verwoest, christelijke kruisen en khachkar-monumenten zijn systematisch vernietigd.
Het echte antwoord op dit artikel van Akhundov zijn te vinden in een artikel op The Netherlands Diary / Նիդեռլանդական Օրագիր / website. (titel«Azerbeidzjan als een briljant model van een eenheid van tolerantie, religie, etniciteit! Serieus of een grap?». d.d. 26 juni 2020)
Door deze twee artikelen met elkaar te vergelijken, zal de lezer leugen en waarheid direct kunnen onderscheiden.
Geen woord van Ambassadeur Fikrat Akhundov tijdens de speciale bijeenkomst met leden van de Tweede Kamer.
Want de beste heer Akhundov, die zo nauwlettend de pers volgt en altijd zo consequent reageert, ging een fysieke bijeenkomst uit te weg waar hij kon spreken over zijn Azerbeidzjaanse "waarheid".
Geen betere plaats dan het hoogste orgaan in de politiek, de Tweede Kamer, om de gelegenheid aan te grijpen het eigen standpunt te verdedigen. De heer Akhundov
was uitgenodigd, maar ontbrak tijdens de bijeenkomst gehouden van de Commissie van Buitenlandse zaken die op 4 februari in Den Haag plaats vond, waar ook de Armeense ambassadeur was uitgenodigd en een toespraak hield.
De Azerbeidzjaanse ambassadeur, die meestal de mond vol heeft over tolerantie en democratie, motiveerde de aanwezigheid van zijn Armeense tegenhanger als reden van zijn absentie. Ook het aanbod van de commissie van buitenlandse zaken om de Azerbeidzjaanse ambassadeur een aparte bijeenkomst te ontvangen, zonder de aanwezigheid van de Armeense ambassadeur, sloeg hij af. Aldus weigerde hij de ontmoeting en gedachtewisseling met de leden van de Commissie van Buitenlandse Zaken.
In plaats daarvan beticht hij liever de parlementariërs. En dan niet via de mogelijkheden die onze parlementaire democratie hem bood, maar door gebruik (of misbruik) te maken respons in de media, in dit geval van de ewmagazin-website. Hij beschuldigt daarin de parlementariërs van het land waar hij is geaccrediteerd en beschrijft, dat in het parlement wegens de Armeense lobby, onder invloed van enkele "populistische partijparlementsleden 11 ongekende moties tegen Azerbeidzjan” zijn aangenomen; en dit zou dan zijn gebeurd om de stemmen van Armeense kiezers te krijgen bij de parlementsverkiezingen van maart 2021.
Het eerste wat je de ambassadeur daarover kan zeggen: als je partijen die moties hebben ingediend populistisch noemt, dan weet je niets van de Nederlandse democratie.
Ten tweede: De moties werden doorgaans aangenomen door een overweldigende meerderheid van de stemmen. Dus zijn het dan misschien allemaal populistische partijen? Het geven van een dergelijke beoordeling is om het zachtjes uit te drukken ofwel het resultaat van onwetendheid of van achterlijkheid.
Bovendien, het is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen of juist in te schatten wat voor democratisch systeem Nederland heeft, voor een diplomaat die de Alijev-clan vertegenwoordigt, die al bijna 30 jaar aan de macht is. Misschien moeten wij hem dit vergeven, want zijn land staat niet bepaald in de top tien van democratische landen, integendeel het land staat hoog op lijst waar meeste gevangen genomen journalisten voorkomen en op de lijst van meest geschonden mensenrechten.
Maar de ambassadeur gaat nog verder en beschuldigt enkele Nederlandse parlamentariërs ook nog van het verspreiden van racisme, nationalisme en chauvinisme tegen Azerbeidzjan.
Tegelijkertijd is het totaal ongepast om zich op een dergelijke wijze uit te spreken over het gastland.
Net zo ongepast als toen hij in juli 2020, vanaf het balkon van de ambassade, als een volksmenner een groep gepeupel verzameld had in het “onschendbare” gebied van zijn ambassadegebouw, ze provoceerde om stenen naar de Armeense demonstranten te gooien, die daar een officiële demonstratie hielden
https://a1plus.am/en/article/374413 . Het is helder dat hij niet goed op de hoogte is van het internationaal recht, zelfs niet over de eisen verbonden aan zijn eigen functie.
Want zonder enige terughoudendheid koelt de ambassadeur zijn woede op de Nederlandse parlementariërs en de Armeense gemeenschap in Nederland.
De ambassadeur acht de invloed van de Armeense diaspora iets verwijtbaars, die zogenaamd misbruik van de vrijheid van meningsuiting maakt en die "niet om zijn vaderland geeft, maar meer optreedt tegen Azerbeidzjan".
De Azerbeidzjaans-Turkse agressie werd overigens niet alleen veroordeeld door het Nederlandse parlement. Soortgelijke moties werden ook op initiatief van parlementariërs van bijv. België, Frankrijk, Luxemburg, en andere landen aangenomen.
De Armeense gemeenschap van Nederland zwaar bekritiseerd!
Het is opvallend en merkwaardig dat de ambassadeur van het land dat Nagorno Karabach binnenviel en belegerde met een enorme hoeveelheid wapens en huursoldaten, gekocht met oliedollars, nu de Armeense diaspora van de Benelux-landen beschuldigt van het organiseren van een 'lastercampagne' tegen Azerbeidzjan.
Elders bekritiseerde en beschuldigde de diplomaat van het land dat vrede verstoort en voor oorlog kiest om zaken op te lossen, behalve de individuele partijen van 'populistische visie', maar ook het hele Nederlandse parlement , dat onrechtvaardig zou zijn opgetreden en met geen enkele motie Armeense bombardementen als reactie op de Azerbeidzjaanse aanvallen, heeft veroordeeld. Akhundov vindt dat in zo’n motie de Azerbeidzjaanse slachtoffers aan de orde moeten komen, en de vernietiging van historische en culturele monumenten.
Met alle kritiek op de Armeense gemeenschap realiseert de Azerbeidzjaanse ambassadeur zich niet dat de haat en onverdraagzaamheid jegens Armeniërs inmiddels bekend is geworden in Nederland. Dit kwam tot uiting toen de voorzitter van de Turks-Azerbeidzjaanse Vriendschapsvereniging in Nederland, Ilhan Ashkin voor een menigte in het openbaar luid scandeerde: "Karabach wordt het graf van alle Armeniërs".
Deze zaak werd in de Azerbeidzjaanse kranten en social media als volgt geherformuleerd: "Nederland straft een Azerbeidzjaan voor kritiek op Armenië".
De aanvaller klaagt dat de tand waarmee hij zich aan het slachtoffer vastklampte, beschadigd werd.
De Armeense gemeenschap van Nederland is een geïntegreerd onderdeel van de Nederlandse samenleving, die waarde hecht aan de democratie en actief deelneemt aan de samenleving, aan multiculturele evenementen en nauwe en vriendschappelijke relaties onderhoudt met vele andere gemeenschappen.
De ambassadeur die graag over tolerantie praat, moet zich van bewust zijn dat er ongeveer evenveel Armeniërs in Nederland wonen als in Azerbeidzjan. De heer Akhundov stelt dat er dat er in totaal 30.000 Armeniërs wonen in tolerant Azerbeidzjan, naast de Armeense inwoners van Artsakh.
Nu een simpele en logische vraag aan de ambassadeur om over na te denken.
Hoe komt het dat met zo'n groot aantal Armeense inwoners in Azerbeidzjan, er geen Armeense scholen, kranten en/of culturele centra te vinden zijn. De enige kerk in Bakoe heeft het kruis, dat bovenop op de koepel stond, verloren.
De Armeniërs in Nederland, ongeveer gelijk in getal, hebben echter meerdere Armeense kerken, culturele centra, verschillende Armeense zondagsscholen, krant etc.
Hoe valt te verklaren dat in Nederland de Armeense culturele waarden, monumenten en Armeense benamingen van o.a. gebouwen, bijvoorbeeld op straten, bruggen, kerken etc. behouden blijven, maar op het grondgebied van Azerbeidzjan Armeense kerken en monumenten vrijwel geheel afwezig zijn, terwijl het gebied destijds bekend was om zijn rijke Armeense culturele erfgoed?
Het zal moeilijk zijn voor de ambassadeur om deze eenvoudige vraag te beantwoorden, aangezien Azerbeidzjan zich de afgelopen jaren gekeerd heeft tegen alles wat Armeens eis. Zelfs de middeleeuwse kloosters, met opschriften in het Armeense alfabet , worden toegeschreven aan een andere cultuur.
Maar de feiten spreken voor zich.
De ambassadeur van Azerbeidzjan, verschuilt zich achter vier moties van de VN-Veiligheidsraad (822, 853, 874 en 884), die in feite niet in het voordeel van Azerbeidzjan uitgelegd kunnen worden, maar probeert daarmee het gebruik van militair geweld te rechtvaardigen. Dit had een groot verlies van mensenlevens aan beide kanten tot gevolg. Hij geeft echter de Armeense regering de schuld van alles
De ambassadeur denkt dit misschien aan een ongeïnformeerde publiek te kunnen wijsmaken, maar het valt niet te ontkennen dat deze oorlog tegen Nagorno Karabach , en alle andere door Azerbeidzjan zelf begonnen is.
Tijdens de laatste oorlog heeft Azerbeidzjan bovendien driemaal de voorstellen van de leiders van de OVSE-landen van de Minsk-groep voor een staakt-het-vuren en het uitwisselen van krijgsgevangenen (“all for all”) geschonden.
Het is onbegrijpelijk dat ongeveer drie maanden na het staakt-het-vuren, Azerbeidzjan nog steeds honderden Armeense gevangenen gevangen houdt. Een deel wordt gemarteld en gedood.
Oproepen van de Europese Unie en andere internationale gremia tot vrijlating van deze gevangenen worden genegeerd en bezoeken van Unesco worden tegengehouden.
« …Ondertussen blijft Azerbeidzjan zijn verplichtingen nakomen»- Dit is wat Akhundov aan EW schreef.
Echter uit deze verklaring is niet helder welke "verplichtingen die nagekomen worden" de Azerbeidzjaanse ambassadeur bedoelt. Het lijkt erop dat dhr. Akhundov dit artikel voor Azerbeidzjaanse lezers schreef, aangezien in zijn verhaal voor anderen elke logica en waarheid ontbreekt.
In dit artikel hebben we nog alleen de beschuldigingen van de ambassadeur besproken die gericht zijn tegen de Nederlandse parementariërs en de Armeense gemeenschap.
Op zijn uitspraken over andere onderwerpen, welke nog onlogischer, absurder, irreëeler en tegenstrijdiger zijn, behoef ik hier niet in te gaan. Dit geeft al voldoende beeld van de omgang van hedendaags Azerbeidzjan met democratie en van zijn houding ten opzichte van Armenië.
