Ze werd geïnspireerd toen ze in Armenië de rijke smaken proefde van de lokale gerechten. Daar waar zelfs een simpele salade met tomaat, komkommer, peterselie en ui al heerlijk smaakt. Silva Silvart vertelt met grote passie over haar liefde voor de Armeense keuken. Zelf afkomstig uit West-Armenië, maar na haar bezoek aan Armenië ook verliefd geworden op Oost-Armenië en haar keuken. Silva is van oorsprong in hart en nier ondernemer. Ze heeft een aantal ondernemingen (gehad) – van modeontwerpster tot visagiste – waar ze successen van wist te maken. Toen Armenië hulp nodig had, heeft ze geen seconde getwijfeld om iets te doen voor haar vaderland.
Een tweede genocide door dezelfde vijand
Het doormaken van de oorlog in Artsakh, was naast de corona crisis, een hele grote klap voor Silva. Ze werd hard geraakt “de oorlog was voor ons een tweede genocide door dezelfde dader als de eerste en ik voelde mij machteloos vanuit Nederland”. Via internet kwam Silva in contact met een moeder van een overleden soldaat. Zij vertelde: “ik hoor mensen zeggen dat de soldaten helden zijn, maar ik wil geen held, ik wil mijn zoon terug”. Deze zoon is overleden terwijl hij met een vriend op een andere vriend is gaan liggen tijdens de aanvallen. Helaas hebben de zoon en de vriend het niet gered, maar de vriend die onder hun beiden lag wel. Dat heeft Silva erg geraakt en dat heeft ertoe geleid dat ze Armeense gezinnen uit Armenië rechtstreeks wilde helpen door het sturen van geld. Niet voor één keer, maar structureel.
Gebruik maken van haar passie
Dat maakte dat Silva ging nadenken over wat ze te bieden had om geld te kunnen inzamelen voor de mensen in Armenië. Silva wilde iets doen wat langere tijd een geldstroom kon bieden aan Armenië. Ze is toen erg dicht bij haarzelf en haar passie gebleven, namelijk het creatief bezig zijn en lekker eten maken zoals lahmacun, salades en gata. Ze is dagenlang gaan koken en bakken en verkocht de lekkernijen aan mensen. De bestellingen stroomden kort daarna binnen en het ging als warme broodjes over de toonbank. Ook waren er mensen die het dubbele betaalden, omdat ze een bijdrage wilden leveren. Silva zegt dat het haar veel goeds deed, “wat moet ik ervan zeggen, dat doet toch echt iets met mij, ik waardeer het enorm”.
En het ging verder…
Ook nadat de oorlog voorbij was, zag Silva dat het nog steeds nodig was om door te gaan. Silva heeft een instagrampagina (@madewithlove.bysil) en zal binnenkort starten met een YouTube (@Made With Love by Sil) kanaal waarbij ze haar recepten gaat delen met de hele wereld. Silva’s passie voor koken is ontstaan vanuit haar enorme creatieve geest “elke Armeniër heeft creatief bloed, het creatieve zit in ons allemaal, maar het is aan jezelf om dat wel of niet te gebruiken”. Bij het koken en bakken komt Silva’s creativiteit tot uiting van het combineren van de ingrediënten tot aan de presentatie van haar gerechten. Voor Silva geldt dat “alles perfect afgestemd moet zijn op elkaar”.
Het doorgeven van de Armeense cultuur met een feestmaaltijd
Silva deelt haar liefde voor het koken ook met haar gezin. Elke maaltijd die zij neerzet tovert ze om tot een feestmaaltijd. Silva wilt dat de Armeense gezinnen dit altijd blijven vieren en daarom geeft ze dat ook door aan haar kinderen. “Het maakt niet uit wat je op tafel zet, maar doe het met liefde”. Wanneer je samen eet, zit je samen, maak je contact en kun je communiceren. Ook nu wanneer de initiatieven afnemen, gaat Silva nog door. “Dus daarom moeten wij niet slapen, maar ook doorgaan. Vind je niet?”.
Talin Yakob
Dit artikel is geschreven in het kader van het EU-project “Solidarity corps”. Wil jij ook schrijven voor Niderlandakan Oragir? Stuur dan een berichtje en wordt ook vrijwilliger!
Նյութը գրվել է Եվրամիության «Solidarity corps» «Աջակցիր թերթին» նախագծի շրջանակում, փորձի՛ր ուժերդ, թղթակցիր «Նիդ.օրագրին»:
Հոդվածում հեղինակը խոսում է Սիլվա Սիլվարտի մասին: Նա պատմում է, թե ինչպես է իր ուժն ու հնարավորությունն օգտագործում՝ լինել Հայաստանի կողքին: Ողջ պատերազմի ընթացքում նա նաև գումար է հայթայթել՝ վաճառելով իր իսկ պատրաստած հայկական ուտեստներն ու խմորեղենները: Ըստ Սիլվայի, հայերը հիմա պետք է զգոն ու արթուն լինեն ու շարունակեն հանդես գալ նոր նախաձեռնություններով ու ձեռնարկներով, պատրաստվեն վաղվա օրվան ու դրական նայեն ապագային: Քանի որ Սիլվան լավատես է ու նախաձեռնող , սիրում է իր գործը մինչև վերջ անել՝ ավարտին հասցնելով: Պատերազմի ավարտից հետո էլ Սիլվան կանգ չի առնում և շարունակում է ուտեստների վաճառքի արդյունքում հավաքված գումարով օգնել հայրենիքին: Նա կարող է ամբողջությամբ օգտագործել իր ստեղծագործական ունակությունները և օգտակար լինել իր ժողովրդին: Հոդվածը հենց այդ մասին է:
No comments:
Post a Comment